Strefy wiatrowe i śniegowe odgrywają kluczową rolę w procesie projektowania i budowy różnych obiektów w Polsce. Te strefy określają potencjalne obciążenia, które mogą wystąpić w wyniku działania czynników atmosferycznych, takich jak wiatr i śnieg. Właściwe zrozumienie i uwzględnienie tych stref w procesie projektowania jest kluczem do zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości budynków.

Norma PN-EN 1991-1-4 – Strefy wiatrowe w Polsce

Norma PN-EN 1991-1-4 to norma wiatrowa, która systematyzuje informacje dotyczące obciążenia wiatrem różnych obiektów w Polsce. Na podstawie tej normy, Polska została podzielona na trzy główne strefy wiatrowe:

• Strefa wiatru I – obejmuje środkową część kraju, co stanowi zasadniczą większość jego powierzchni.
• Strefa wiatrowa II – to pas nadmorski na północy kraju.
• Strefa obciążenia wiatrem III – dotyczy obszarów górskich w południowej części Polski.

Każda ze stref ma swoje charakterystyczne parametry, które są wyznaczane na podstawie mapy wietrzności. Ta mapa jest tworzona na podstawie danych dotyczących prędkości wiatru, zebranych z różnych stacji meteorologicznych w Polsce.

Wyznaczanie obciążenia wiatrem

Obciążenie wiatrem danego obiektu jest wyznaczane na podstawie kilku kluczowych kroków, które uwzględniają takie aspekty jak bazowa prędkość wiatru, bazowe ciśnienie, wysokość i inne wymiary konstrukcji, kategorię terenu oraz lokalizację obiektu. Wszystkie te czynniki są uwzględniane w procesie obliczania obciążenia wiatrem, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość budynku.

Aby prawidłowo wyznaczyć obciążenie wiatrem danego obiektu, konstruktorzy i inżynierowie muszą podjąć kilka kluczowych kroków:

1. Obliczenie wartości podstawowej bazowej prędkości wiatru: Jest to wartość, która jest obliczana dla konkretnego, projektowanego obiektu, który ma zostać wzniesiony w danej lokalizacji. Bazowa prędkość wiatru jest jednym z głównych parametrów, które wpływają na obciążenie wiatrem.
2. Ustalanie bazowego ciśnienia: Ciśnienie wiatru jest bezpośrednio proporcjonalne do kwadratu prędkości wiatru, dlatego bazowe ciśnienie jest kluczowym parametrem do obliczenia obciążenia wiatrem.
3. Określenie wysokości i pozostałych wymiarów konstrukcji: Obciążenie wiatrem będzie się różnić w zależności od rodzaju obiektu i jego gabarytów. Wysokość budynku, jego kształt i orientacja względem kierunku wiatru mają wpływ na obciążenie wiatrem.
4. Klasyfikacja kategorii terenu: Teren, na którym znajduje się budynek, wpływa na prędkość i kierunek wiatru. Na przykład budynki w otwartych przestrzeniach mogą być bardziej narażone na wiatr niż te w obszarach miejskich.
5. Ustalenie szczegółów dotyczących lokalizacji obiektu: Ukształtowanie terenu, takie jak wzgórza, doliny czy inne budynki w okolicy, mogą wpływać na obciążenie wiatrem.
6. Przyjęcie oraz obliczenie współczynników: Współczynniki te, takie jak współczynnik terenu czy chropowatości, są niezbędne do wyznaczenia prędkości wiatru w danej lokalizacji.
7. Obliczanie średniej prędkości wiatru i intensywności turbulencji: Te parametry są ważne, zwłaszcza w miejscach o zmiennych warunkach wiatrowych.
8. Dobór odpowiedniego oddziaływania wiatru: Obejmuje to ciśnienie wiatru na powierzchnię oraz siły oddziaływania wiatru na konstrukcję.

Właściwe wyznaczenie obciążenia wiatrem jest kluczem do zapewnienia, że konstrukcja jest bezpieczna i odporna na działanie wiatru przez cały okres jej eksploatacji.

Norma PN-EN 1991-1-3 – Strefy śniegowe w Polsce

Podobnie jak w przypadku stref wiatrowych, Polska została podzielona na strefy obciążenia śniegiem. Norma PN-EN 1991-1-3 definiuje pięć głównych stref śniegowych:

• Strefa I – obejmuje głównie tereny zachodniej Polski.
• Strefa II – dotyczy większej części kraju, w tym takich miast jak Łódź, Katowice, Poznań czy Warszawa.
• Strefa III – obejmuje tereny Polski wschodnio-północnej, wschodniej i wschodnio-południowej, w tym miasta takie jak Gdańsk, Siedlce, Lublin czy Rzeszów.
• Strefa IV – dotyczy części województwa warmińsko-mazurskiego oraz podlaskiego, w tym miast takich jak Olsztyn, Białystok czy Suwałki.
• Strefa V – obejmuje część województwa małopolskiego, głównie tereny górskie w okolicach Zakopanego.

Obciążenie śniegiem

Obciążenie śniegiem jest równie ważne jak obciążenie wiatrem, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa budynków. Gromadzenie się śniegu na dachach budynków może być potencjalnie niebezpieczne, dlatego ważne jest, aby odpowiednio uwzględnić to obciążenie w procesie projektowania. W tym celu konstruktorzy uwzględniają różne warianty obciążenia śniegiem, takie jak normalna sytuacja obciążeniowa i wyjątkowa sytuacja obciążeniowa.

Podsumowanie

Strefy wiatrowe i śniegowe w Polsce odgrywają kluczową rolę w procesie projektowania i budowy różnych obiektów. Zapewnienie, że budynek jest odpowiednio zaprojektowany i zbudowany z uwzględnieniem tych stref, jest kluczem do jego bezpieczeństwa i trwałości. Dlatego też ważne jest, aby inżynierowie i konstruktorzy mieli odpowiednią wiedzę i narzędzia do uwzględnienia tych czynników w swoich projektach.